استعلام :1- در صورتی که
وکیل دادگستری از جانب
موکل خود قصد تعرض به سند عادی طرف مقابل را داشته باشد، اظهار تردید صحیح است یا اظهار انکار؟ 2- در صورتی که وکیل خوانده دعوا در لوایح تقدیمی و اظهارات خود در صورتجلسه دادرسی اعلام کند نسبت به سند عادی خواهان اظهار «تردید و انکار» دارم و به نحو مشخصی اعلام نکند که مقصود وی اظهار تردید است یا انکار؛ دادگاه در ترتیب اثر دادن به این
دفاع چه تکلیفی دارد؟ 3- در صورتی که سند عادی توسط سردفتر اسناد رسمی گواهی امضاء شده باشد، آیا اظهار انکار یا تردید نسبت به آن مسموع است؟ 4- قراردادهایی که ارگانهای دولتی در اجرای وظایف قانونی خود با اشخاص حقیقی یا
حقوقی منعقد میکنند، در زمره اسناد رسمی است یا عادی و آیا اظهار تردید یا انکار نسبت به آنها موقعیت قانونی دارد؟نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :1- اولاً، به صراحت بند 3 ماده 35 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379، وکیل در صورتی میتواند حسب مورد سند طرف مقابل را انکار یا نسبت به آن تردید کند که در
وکالتنامه تنظیمی به این اختیار وی تصریح شده باشد. ثانیاً، نظر به اینکه
اقدامات وکیل به وکالت از موکل و در دفاع از حقوق او است؛ لذا تردید یا انکار در مورد سند ابرازی توسط طرف مقابل، بر حسب وضعیت و موقعیت موکل نسبت به این سند متفاوت است؛ براین اساس چنانچه سند منتسب به شخص موکل باشد، وکیل آن را انکار و در غیر اینصورت، اظهار تردید میکند. 2- صرفنظر از آنکه وکیل باید در اجرای ماده 216 قانون یادشده و بر اساس تفاوت بین دو نهاد انکار و تردید، خواسته خود را به نحو منجز اعلام کند، چنانچه به صورت کلی سند طرف مقابل را انکار یا در خصوص سند منتسب به شخص ثالث تردید کند، با ت ذیسمت در دعوای مطالبه حساب دوران وکالت...
ادامه مطلبما را در سایت ذیسمت در دعوای مطالبه حساب دوران وکالت دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : hesabvekalat بازدید : 75 تاريخ : يکشنبه 9 بهمن 1401 ساعت: 16:50